1. Pracownik, czyli osoba zatrudniona na etacie, ma też określone obowiązki – ma przede wszystkim wykonywać swoją pracę – która wynika z umowy. Jeżeli więc szef każe wykonać Ci inną pracę, niż wynika to z umowy, muszą w takich przypadku być spełnione warunki:
2. Pracodawca nie może wysoko wykwalifikowanemu pracownikowi zlecić zadania pracownika fizycznego i na odwrót. Nie można tu wymienić wszystkich konkretnych przykładów, lecz najważniejsze są zapisy wynikające z umowy i regulaminu pracy obowiązującej w firmie. Jednak, ustalając pracownikowi obowiązki, jak już wielokrotnie podkreślano, pracodawca nie ma w tym zakresie pełnej dowolności. A zatem pracodawca nie może obciążyć pracownika innymi obowiązkami niż te, które wynikają z powszechnych przepisów . A nawet, gdy te obowiązki przez strony zostały ustalone, są wówczas nieważne.
3. Świadomość powyższego w żadnej mierze nie zwalnia pracownika od konieczności sumiennego wypełniania nałożonych na niego obowiązków!
A oto podstawowe z nich:
4. ZARYS WIEDZY O BIEZPIECZEŃSTWIE I HIGIENIE W PRACY
Istnieje obowiązek odbycia przeszkolenia w tym zakresie, na które skieruje Cię szef. Tu już na wstępie warto podkreślić, że za odmowę uczestnictwa w szkoleniu, pracodawca może Cię ukarać karą pieniężną. Z innych obowiązków BHP wynika konieczność poddawania się profilaktycznym badaniom lekarskim , w tym badaniom okresowym – ich częstotliwość zależy od warunków występujących w konkretnej pracy. Ponadto obowiązek przeprowadzenia badań zachodzi również, gdy pracownik choruje powyżej 30 dni. Nadto o ile na danym stanowisku jest obowiązek noszenia odzieży ochronnej trzeba go bezwzględnie respektować.
5. OBOWIĄZEK PRZESTRZEGANIA TAJEMNICY ZAWODOWEJ
Jakkolwiek nie wszędzie pracodawca zobowiązuje pracowników do podpisywania stosownych oświadczeń, jest dobrym zwyczajem przestrzeganie zachowania tajemnicy spraw firmy, w której pracujesz. Nie podejmując nawet argumentów o stopniu szkodliwości każdej informacji, która może być we wrogim celu użyta przez konkurencję, wystarczy posłużyć się przykładem z życia i zastosować identyczne kryteria, dlaczego nie wyrażamy chęci szczegółowego relacjonowania przebiegu naszego życia każdemu napotkanemu znajomemu lub osobie postronnej. A zatem najogólniej rzecz biorąc, tajemnicą powinieneś objąć wszystko to, co dotyczy tego typu informacji, których ujawnienie mogłoby narazić firmę na straty, czy zakłócenie sprawnego działania. Nie wolno Ci więc zdradzać tajników technologii ,rodzajów materiałów stosowanych przy produkcji i źródeł oraz cen zaopatrzenia. Informacje o poufności mogą być zawarte w regulaminie pracy, w umowie o pracę, lub w odrębnym dokumencie, z którymi zapoznajesz się w pierwszych dniach pracy. Często też, w przypadkach dostępu do tzw. danych strategicznych, występuje żądanie o zakazie podejmowania pracy w najbliższej przyszłości w przedsiębiorstwie o konkurencyjnym profilu aktywności.
Zakaz podejmowania działalności konkurencyjnej w stosunku do firmy, w której jest się zatrudnionym może być egzekwowany w przypadku, gdy dana osoba podejmuje czynności, które przynajmniej częściowo pokrywają się z zakresem działalności obecnego pracodawcy, przy czym nie ma tu znaczenia, czy czynności te wykonuje się w celach zarobkowych, czy też z innego powodu.
Za nieprzestrzeganie tego obowiązku grożą konsekwencje – zwolnienie za wypowiedzeniem, a nawet zwolnienie dyscyplinarne; ponadto gdy na skutek działalności Twój pracodawca poniósł szkodę, na pracowniku spoczywa obowiązek jej naprawienia. Aby można było wyciągnąć konsekwencje, zakaz działalności konkurencyjnej – wobec obecnego pracodawcy – musi on być sformułowany na piśmie w postaci klauzuli konkurencyjnej i przybrać formę odrębnej umowy (lub w umowie o pracę – jako jedno z jej postanowień). Pracodawca powinien dokładnie określić, jakich czynności pracownik nie może podejmować i na jakich polach.
W stosunku do pracowników mających dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić firmę na szkodę - wprowadza się zakaz konkurencji po zakończeniu przez daną osobę pracy w firmie. Zakaz obowiązuje przez ustalony w umowie czas. Konieczne jest precyzyjne określenie, czego robić nie wolno i na rzecz jakich konkretnych firm. Na skutek tego, że były pracownik zrezygnuje z podejmowania zakazanej działalności, otrzymuje od byłego pracodawcy przez ustalony w umowie czas odszkodowanie. Wysokość tego odszkodowania ustalają sami zainteresowani; przepisy określają tylko, że nie może być ono niższe niż ¼ wynagrodzenia pracownika, które otrzymywał przed rozwiązaniem umowy o pracę przez okres odpowiadający czasowi obowiązywania zakazu konkurencji (np. gdy pracownik zarabiał przeciętnie 5.000 zł i ustalono, że przez 2 lata nie podejmie działalności konkurencyjnej, to powinien otrzymać odszkodowanie nie mniejsze niż 30.000 zł).
6. METODY ROZWIĄZYWANIA UMOWY O PRACĘ
Każda umowa – w tym umowa o pracę – może być rozwiązana. Jednak przepisy prawa przewidują stosowne , charakterystyczne sposoby postępowania przy rozwiązaniu umów o pracę.
A zatem poznaj najważniejsze z nich:
Umowa o pracę może być rozwiązana :
Wypowiedzenie, to oświadczenie jednej ze stron umowy ( pracodawcy albo pracownika) o rozwiązaniu stosunku pracy po upływie umownego czasu, nazywanego okresem wypowiedzenia.
Długość okresu wypowiedzenia jest uzależniona od:
Stosowanie wypowiedzenia jest korzystne dla obu stron. Akt ten stanowi komunikat o zamiarze zmiany woli jednej stron umowy. Konkludując: Dochodzimy do wniosku, ze wypowiedzenie broni interesów obu zainteresowanym stronom, bo daje czas na przygotowanie możliwości znalezienia pracownikowi nowej pracy, a pracodawcy nowego pracownika.
UWAGA! Nie można wypowiedzieć umowy o pracę zawartej na czas określony krótszy niż 6 miesięcy, a także umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy.
Wyjątkiem jest tylko sytuacja , gdy pracodawca popada w tarapaty finansowe, a sąd ogłasza jego upadłość lub likwidację. Wtedy nawet te umowy można rozwiązać z 2. tygodniowym wypowiedzeniem.
Umowa na okres próbny :
Umowa na czas określony :
Umowa na czas nieokreślony :
Pracownik może złożyć wypowiedzenie w dowolnej formie – nawet ustnie. Lepiej jednak posługiwać się wypowiedzeniem w formie pisemnej , ponieważ obie strony ,posiadają na tę okoliczność dokumenty. Wypowiedzenie winno być sporządzone w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach; jeden należy złożyć u pracodawcy najczęściej w dziale kadr, drugi zostaje u pracownika ( z adnotacją potwierdzającą ich złożenie – tj. datą, pieczątką zakładu i podpisem osoby przyjmującej dokument).
Pracodawca powinien złożyć wypowiedzenie na piśmie. Gdy zrobi to w innej formie np. mailem czy faksem, to wprawdzie będzie ono ważne i spowoduje rozwiązanie umowy o pracę, jednak może się zdarzyć, że pracownik wystąpi do sądu z żądaniem albo przywrócenia do pracy, albo wypłaty odszkodowania, twierdząc, że pracodawca naruszył przepisy wypowiedzenia umów.
MagdalenaR
|
Nat91
|
olciag31
|
anna-m
|
elzbieta s
|
anula14
|
maggio_ale
|
wredziolka
|
pyszotka
|
inezka1991
|
wkuzior
|
RADMAR MAR
|